31 اردیبهشت ماه روز اهدای عضو گرامی باد
اینکه آدمی در طول حیات خویش به فکر جان بخشی به دیگران به هنگام مرگش باشد و یا رضایت به بخشش اعضای بدن عزیزترین هایش به بیماران نیازمندان دهد، آنگاه که پزشکان ناامید از حیات دوباره عزیزانش می باشد، جلوه ای باشکوه از انسان دوستی و بخشندگی است.
مرگ مغزی مترادف با مرگ قلبی است و ثابت شده افراد مرگ مغزی شده دیگر به زندگی باز نمی‌گردند، اما با پیوند اعضایشان ، می توان حیاتی دوباره به بیماران نیازمند و در انتظار پیوند بخشید.
می توان لبخند را بر لب مادری که نوزاد شیرخوارش چشم انتظارش است و یا پدری که امید و پناه فرزندانش است ، بازگرداند و ثابت کرد که در این دنیای شلوغ و سراسر تنش امروز می توان لحظاتی آرام و پر از عشق را به دیگران هدیه داد.
اهمیت تصمیم اهدای عضو تا بدانجا است که در تقویم رسمی کشورمان 31 اردیبهشت همزمان با سالروز صدور فتوای امام خمینی(ره) در ارتباط با جایز بودن پیوند اعضا به عنوان «روز اهدای عضو، اهدای زندگی» نامگذاری شده است.
قانون پیوند اعضاء ، فروردین ماه 1379 در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید؛ براساس این قانون، اعضای بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنان آشکار و مسلم شده را می توان به شرط وصیت بیمار یا موافقت ولی دم برای پیوند به بیمارانی که ادامه حیاتشان به پیوند عضو بستگی دارد، استفاده کرد.